เสน่ห์..ซาตาน (ฉบับสมบูรณ์) ตอนที่ 10 (จบ บริบูรณ์)

เจ้าสมกลับมาถึงสำนักอาจารย์เรือง ก็แค่หัวบันได อาจารย์เรืองกับเจ้าวุฒิทำท่าคล้ายยืนรออยู่อย่างน่าผิดสังเกต เจ้าสมทำไขสือทำทีไม่รู้เรื่องอะไร..ก้าวขึ้นบันได
"ไอ้สม!!!" เสียงอาจารย์เรืองตวาดอย่างใส่อารมณ์ "ไอ้สมมึงพาหนูมลไปที่ไหน?"
เจ้าสมถึงกับสะดุ้ง มองไปทางเจ้าวุฒิ เห็นมันยิ้มอย่างยียวนกวนส้นเท้า
"ผม ไม่ได้ไปกับหนูมลนะ" เจ้าสมตอบเลี่ยงอย่างน้ำขุ่นๆ โดยไม่กล้าสบตากับอาจารย์เรือง โ ค ร ม !!!! ร่างเจ้าสมถลาร่วงด้วยแรงถีบของเท้าอาจารย์เรือง
"มึง!! มึงโกหก!ไอ้ห่านี่ กูรู้นะ ไอ้วุฒิจารนัยให้มันฟังซิ ว่ามึงเห็นอะไรมา แล้วมาเล่าบอกกู"
"ผม ก็เห็นไอ้สมไปดักขึ้นรถไปกับหนูมลและเด้กสาวๆอีกคน ผมเห็นจะจะกับสองตา ก้อาจารย์สั่งให้ผมไปเรียกหนูมล พอไปถึงก็เจ้อะพอดี..." เจ้าวุฒิบอกเล่าไปพลางมองดูเจ้าสมที่นั่งคลุกฝุ่นอยู่ตีนกะได
"มึงว่ามาใหม่..." เสียงอาจารย์เรืองขุ่นขึ้น แถมย่างเท้าก้าวลงมาตามขั้นบันได
"หนูมลชวนผมไปนี่.." เจ้าสมพูดแก้ตัว พร้อมลุกขึ้นยืนปัดฝุ่นที่ก้น
"ไอ้ ตอแหล กูรู้ว่ามึงทรยศหักหลังกู ไม่งั้นหนูมลต้องมาหากู.." อาจารย์เสียงดังสุดขีด พร้อมทำท่าจะกระโจนใส่เจ้าสมให้ได้ ดีแต่เจ้าวุฒิยื้อแขนไว้
"อาจารย์ใจเย็นไว้เถอะครับ เอาไว้พรุ่งนี้หนูมลมา แล้วก็จะได้รู้กัน.."
อาจารย์เรืองจึงสะดุดไว้นิดหนึ่ง
"เอ่อ..ดีเหมือนกัน พรุ่งนี้ได้รู้ดีกัน.."
พูด จบอาจารย์เรืองก้หันหลังกลับเดินขึ้นบ้านไป เจ้าสมก็กลับเข้าห้องครุ่นคิดในใจ 'เรื่องแตกละสิกู...จะเอายังดีว้า..' เจ้าสมคิดหาทางแไขอย่างหนัก แล้วแว่บหนึ่งขึ้นเจ้าสมรีบผลุนผลันออกไปอีกครั้งอย่างรีบร้อน

"อาจารย์!!" ไอ้วุฒิเรียกขณะที่อาจารย์นั่งอยู่ห้องกลาง
"อะไรว่ะ?"
"หนูมลมาครับ" เจ้าวุฒิรายงาน
อาจารย์ เรืองถึงกับผงะ ลุกขึ้นมาหน้าประตู เห็นหนูมลกับเพื่อนสาวรุ่นเดียวกันเดินเข้ามา อูยซ์..อาจารย์เรืองกระหมิบกระดกของตัวเองทันที เมื่อเห็นหนูมลที่เคยคั่วกันมา เหลือบแลหางตาไปที่สาวรุ่นเพื่อนหนูมล แน่นอนจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากยัยหนูแตนเพื่อนสาวเพื่อนรักคู่ซี้ของหนูมล นั่นเอง
เจ้าสมชะงักเมื่อแรกได้ยินเสียงเรียกของเจ้าวุฒิ แค่ชะโงกหน้าดูเหลือบเห็นหนูมลกับหนูแตนเดินเข้าห้องอาจารย์เรือง
"ไอ้สม..ๆ..ๆ" เสียงเจ้าวุฒิเรียก "อาจารย์เรียกโว้ย"
เจ้าสมก้าวออกจากห้องเดินตามหลังเจ้าวุฒิเข้าห้องอาจารย์เรือง
"เอ้า...ไหนหนูมลลองบอกมาว่าไอ้สมมันไปก่อเรื่องอะไรหรือเปล่า?"
"ไม่ มีค่ะ พี่สมเพียงเจอและคุยกันเท่านั้น ที่วันนั้นไปขึ้นรถด้วยกัน พี่สมก็ขออาศัยไปลงที่หน้าปากทางเท่านั้น จริงๆ" ยัยหนูแตนหันมองหน้าหนูมลอย่างงงสงสัย
"เออ..งั้นขอโทษด้วยโว้ยไอ้สม..กูเข้าใจมึงผิด" อาจารย์เรืองพูดอย่างแผ่วเบา
"ไม่เป็นไรอาจารย์" เจ้าสมยิ้มออกอย่างมีเลศนัย มองสบตาหนูมลอย่างมีชัย
"เอ่อ..แล้วหายหน้าไปหลายวันเลย เพราะอะไรล่ะ?" อาจารย์เรืองต่อว่าหนูมล
"ก็ หนูกำลังจะสอบ ต้องดูหนังสือเลยไม่มีเวลามาค่ะ" หนูมลก้มหน้ามองพื้นไม่กล้าสบตากับอาจารย์เรือง "อ้อ..อาจารย์คะ นี่แตนเพื่อนหนูค่ะ ก็จะมาให้อาจารย์ช่วย เรื่องที่พอมีเมนส์มาแล้วปวดท้องแบบเดียวกันกับที่หนูเป็น แล้วรักษาหายไงคะ"
หนูมลพูดแนะนำ หนูแตนพนมมือไหว้อีกครั้ง
"เอ้าๆ..เรื่องรักษาด้วยวิธีการ หนูมลบอก อธิบายให้เพื่อนเข้าใจแล้วใช่ไหมล่ะ?"
หนู มลพยักหน้ารับ เล่นเอาอาจารย์เรืองเอามือลูบคางอย่างใช้ความคิดแบบรักพี่เสียดายน้อง รูปร่างหนูแตนกับหนูมลพอฟัดพอเหวี่ยง หนูมลสวยกว่าที่หน้าตาแต่รูปร่างถ้าเทียบกัน...หนูแตนบึบบับกว่าเยอะเลย
"ผมทำพิธีแทนอาจารย์เองได้ครับ อาจารย์ก็ต่อพิธีให้หนูมลก็แล้วกัน.." เสียงเจ้าสมทะลุกลางป้องขึ้นมาอย่างรู้ทัน
"เอ่อ..เอ่อ..เอางั้นก็ได้ ว่าแต่พิธีขั้นสุดท้ายเอ็งทำไม่ได้ ต้องคอยอาจารย์ก็แล้วกัน"
เจ้าสมสะดุ้งมองหน้าอาจารย์อย่างไม่พอใจลูกกัน เจ้าสมรู้ว่าคำพูดของอาจารย์ คือสุดท้าย..ห้ามสอดใส่!
เจ้า สมจำทน ขยับลุก แต่อาจารย์เรืองก็ประคองหนูมลออกเดินเข้าในห้องเล็กแล้ว เจ้าสมก็เรียกหนูแตนเดินตามเข้าห้องพิธีกลาง โดยมีเจ้าวุฒิถือถาดตาม ทั้งเจ้าวุฒิและเจ้าสมสบตากันอย่างมีความหมาย แต่แววตาเจ้าสมมันขวางๆหวงๆชอบกล แต่แววตาเจ้าวุฒิมันวาววับมันปลาบของความหื่นกระหาย แถมแลบลิ้นเลียริมฝีปากแพล็บๆ แถมตรงหน้าซิปดันโป่งจนน่าเกลียด...
-----------------------------------------------------------------------
เป็น ตอนอวสาน จุดจบของเหล่าซาตานในคราบมนุษย์ ผู้ลวงโลก อาจารย์เรือง เจ้าสม เจ้าวุฒิ ก็ถูกตำรวจจับด้วยข้อหาอันยาวเหยียด มันสาสมสะใจของฝ่ายธรรมะที่พึงชนะอธรรม แต่กว่าจะชนะได้ ธัมมะก็เกือบแบนติดดิน แทบจะแซะขึ้นมาตกแต่งใหม่...
-------------------------------------------------------------------------
พอ ร่างของอาจารย์เรืองกับหนูมลผลุบหายเข้าห้องด้านใน เจ้าสมกับเจ้าวุฒิก็เดินนำหนูแตนเข้าห้องทำพิธี ซึ่งหนูแตนก็เดินตามเข้าไปอย่างประหม่า แต่ถึงอย่างไรหนูแตนก็มีความรู้สึกคุ้นเคยกับไอ้สมมาแล้วครั้งหนึ่ง
เด็กสาวเมื่อถูกมอมเมาให้ลุ่มหลงในกามตัณหา ความรู้สึกนึกคิดอันน้อยนิดของความเยาว์ต่อโลก กระทำต่อเนื่องความหลงรสของโลกีย์
"เอ้า นี่หนูแตนเอาน้ำมันมนต์นี่ทาเจ้าอันนี้แล้วก็เอาแผ่นทองนี่ปิด ๓ แผ่น แล้วเอาอันนี้ถูไถให้ทั่วตัว ทุกซอกทุกมุม" หนูแตนพยักหน้ารับ "อ้อ.." เจ้าสมหันกลับมาอีกครั้งขณะที่กำลังจะก้าวออกจากห้อง "ใช้อันไหนก็เลือกเอาเองนะ เอาสอดใส่ให้ตัวเองเสร็จด้วยล่ะ.."
หลังจาก ที่เจ้าสมเจ้าวุฒิออกจากห้อง หนูแตนก็ลุกเดินดูรอบๆห้อง ขณะที่ในมือยังถือปลัดขิกอันเหมาะมือ เสียงดังลอดออกมาจากห้องข้าง ที่พอมีรอยฝาไม้แตกเป็นร่อง...เสียงหนูมลนี่ หนูมลร้องเสียงครวญครางอื้ออ้าอย่างโอดครวญ... พอตาหนูแตนแนบกับรอยแยก ภาพของหนูมลกำลังโก้งโค้งในท่าคลานสี่ขา เปลือยหมดทั้งตัว ด้านหลังเป็นอาจารย์เรืองยืนแอ่นจับสะโพกของหนูมล เอาหน้าท้องกระแทกอัดโยกเข้าด้านหลังหนูมลอย่างรุนแรง
แค่พอเห็นด้าน ข้างๆสิ่งนั้นของอาจารย์เรือง ก็พอที่จะเดาออก วาดโครงสร้างของอาวุธอาจารย์เรืองได้พอประมาณ อารมณ์กับความรู้สึกจากภาพที่ได้เห็นอาจารย์เรืองกับเพื่อนร่วมเอากัน จึงขมิบเองโดยไม่รู้ตัว แล้วจึงเอาเจ้าขิกในมือมาป้วนเปี้ยนที่แถวที่นาน้อยของตัวเอง เถือกไปไถมา
"อุ้ยย์..!!" หนูแตนสะดุ้งสุดตัวเมื่อมีมือมาโอบกอดตัว "พี่สมนี่เอง.." แสดงว่าเจ้าสมกับเจ้าวุฒิออกไปจากห้องแล้วแอบดูหนูแตนตลอด จนเห็นหนูแตนแอบดูห้องข้าง ก็รู้อารมณ์ว่าไปถึงไหน ทั้งเจ้าสมกับเจ้าวุฒิก็ค่อยๆย่องเข้ามา เจ้าสมชิงลงมือก่อน กอดปล้ำเอาเลย...
"พี่สม.." หนูแตนร้องเบาๆ เจ้าสมลุยจูบซอกไซ้ไปทั่ว เจ้าวุฒิก็ช่วยเอามือขยำลูบไล้ตามจุดของหนูแตน จนเสื้อผ้าของหนูแตนหลุดลงกองกับพื้น ร่างเปลือยเปล่า เจ้าสมค่อยประคองร่างหนูแตนเลื่อนตัวมายังแท่นยาว ประคองให้ลงนอนหงาย เจ้าสมก้มลงลิ้นโลมดูดดุนสองเต้าอย่างหื่นกระหาย เจ้าวุฒิก็แบะสองขาอ้ากางออก ก้มหน้าลงละเลงลิ้นกับคว่มชุ่มฉ่ำของความสาวความสดของแรกรุ่นดรุณี...จ้วบ.. จ๊วบ..อย่างมีรสชาติของอารมณ์ใคร่กำหนัด
ร่างของหนูแตนสะดุ้งล่างสะดุ้ง บน ตัวหงิกไปงอมาอย่างน่าสงสาร ต่อให้ฟ้าทลายหนูแตนก็ไม่ได้ยิน ส่งเสียงร้องครางดังลั่นห้อง จนเสียงไปกระทบหูอาจารย์เรืองกับหนูมล ที่จบเกมพักยกอยู่พอดี หนูมลผุดลุกขึ้นย่องมาตรงรอยแยกของฝา ซึ่งเป็นร่องเดียวกันกับที่หนูแตนแอบดูตะกี้นี้
"อูว์!!" หนูมลเห็นภาพเจ้าสมเจ้าวุฒิรุมดูดดื่มความสุข ป้อนความสยิวให้กับหนูแตน ความตื่นเต้นและความกำหนัดหลังจากที่หมดไปกับอาจารย์เรืองก็เกิดขึ้นอีก ครั้ง
"อาจารย์คะ..." หนูมลเรียกให้อาจารย์มาดู พออาจารย์เรืองมาแนบฝาส่องมอง ก็เดาความหมายของหนูมลได้ ความคิดแว่บหนึ่งก็แล่นเข้าสู่สมอง "หนูมลอยากได้แบบเพื่อนของหนู ใช่มั๊ย? เอาซิ ไปนอนรอที่เตียงนั่น เดี๋ยวอาจารย์จะจัดการให้" มันช่างว่าง่าย หนูมลเดินกลับมานั่งที่เตียงทันที ก็หนูมลเพิ่งจะเห็น และก็อยากรู้ว่าถ้าสองคนใช้ลิ้นพร้อมๆกันถึงสองที่ จะมันส์และสนุกเสียวในอารมณ์เพียงใด ที่เคยเจอมาก็แค่จุดเดียว ก็ยังเสียวถึงปานนั้น...
เห็นอาจารย์เรืองออกจากห้องไป เดี๋ยวเดียวเจ้าสมเจ้าวุฒิก็เข้ามาในห้องพร้อมกัน หนูมลเดาได้ทันทีว่าอาจารย์คงจะบอกให้มาทำกับตัวหนูมลแบบที่ทำกับยัยแตน แล้วตัวอาจารย์ล่ะ? ก็คงจะต้องทำกับยัยแตนแบบที่ทำกับเราไป... แต่คิดได้เท่านี้ สองคนที่เข้ามาก็ถึงตัว จับเธอลงนอน แล้วก็ลงมือทำแบบตะกี้ที่เห็นทำหนูแตนทั้งสองคน
"โอ้ยซ์...ใจจะขาด เสียวทั้งล่างทั้งบนเลย.."
หนูมลทั้งดิ้นทั้งบิดตัวไปมาอย่างสะเด่าอารมณ์
ส่วน หนูแตนนั้นไม่ต้องพูดถึง เมื่อตะกี้ถูกสองศิษย์อาจารย์เรืองจุดอารมณ์จนสุดจะทนแล้ว ตอนนี้ยังถูกอาจารย์เรืองเอาท่อนลำสอดใส่ปั้มไล่อารมณ์เสียวอย่างเมามันด้วย ความรุนแรงเท่าไหร่ก็เท่ากับยิ่งเพิ่มความมันส์มากขึ้นเท่านั้น..
ขณะที่ เด็กสาวผู้เยาว์ต่อโลกถูกสามชายโฉดดุจซาตานมอมเมาจุดอารมณ์โลกีย์แห่งความ กระสันเสียวอยู่นั้นเอง ด้านนอกของสำนักชั่วของพวกซาตาน รถตำรวจกองปราบ ๓ คันแล่นเข้ามาจอด เจ้าหน้าที่ตำรวจเกือบสิบนายกรูกันขึ้นไปบนตัวบ้าน เข้าชาร์จจับ ๓ ซาตานได้อย่างคาหนังคาเขา...
ก็พ่อแม่ของหนูแตนเองซึ่ง สงสัยในพฤติกรรมของลูกสาว ที่จู่ๆผิดปกติหลายอย่าง อย่างกลับบ้านผิดเวลา แล้วก็มาค้างบ้านหนูมล และเมื่อสอบก็รู้จากคนใช้ในบ้านว่าออกมากับใคร เมื่อสอบถามรูปร่างหน้าตา คุณแม่ของหนูมลก็เดาถูกนึกรู้เลยแจ้งไปทางกองปราบ จึงได้พามาถูกบ้าน
ร่างของอาจารย์เรืองกับสองลูกศิษย์ถูกใส่กุญแจมือถูกผลักแแกมาทางหน้าประตูบ้าน ใบหน้าขาวซีดตามๆกัน และเมื่อออกมาเจอหน้าคุณนายพร
"แกมันไอ้พวกหลอกลวง!! พวกลวงโลก!!!" คุณนายพรด่าชี้หน้าอย่างหมดความศรัทธาเชื่อถือ อาจารยฺ์เรืองก้มหน้านิ่ง
พอ หนูมลกับหนูแตนก้าวพ้นออกหน้าประตูมา ด้วยสภาพผมเผ้ายุ่ง หน้าตาตื่นๆอย่างไม่ค่อยเข้าใจเรื่องราวนัก พอเห็นหน้าพ่อแม่ด้วยกันทั้งสองฝ่าย อารมณ์ตกใจกลัวกับงุนงงกับเหตุการณ์ ก็ถึงกับทำให้ร้องไห้ผวาเข้าไปกอดบุพการีของตนกันอย่างอัตโนมัติ
แม่หนู มลเองรู้และเข้าใจต้นสาปลายเหตุ ต้องร่ำไห้สำนึกผิดที่ตนเองเป็นคนก่อเป็นคนสร้าางรอยราคีด่างดำนี้กับผู้ เป็นลูกสาว ฤทธิ์ตัณหาของผู้ใหญ่แต่เคราะห์กรรมกลับมาตกถึงตัวลูก ความเจ็บปวรวดร้าวของหัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่ ที่สำนึกแล้วเมื่อมันสายไป ต่อให้ร้องไห้หลั่งน้ำตาออกมาเป็นสายเลือด ก็ยังไม่สาสมกับความบาปที่ก่อให้ลูเป็นผู้รับ
และผลกรรมของหนึ่งอาจารย์สองศิษย์ซาตานนั้น เป็นข้อหาที่เราคิดว่ายังไม่สาสมกับความชั่วช้าที่ได้ก่อ
๑.หลอก ลวงประชาชน ๒.ล่อลวงพรากผู้เยาว์ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ๓.การกระทำข่มขืนใจผู้อื่น ๔.ผิด พรบ.ยาฯ ๕.รักษาผู้ป่วยโดยไม่มีใบประกอบโรคศิลป์ ๖.กรรโชกทรัพย์ ๗.ฉุดคร่าอนาจาร ๘.ฉ้อโกง
เนื้อเรื่องนี้แม้จะออกมาในรูปแบบแนวอาร์ก็จริง อย่างน้อยก็คงจะเป็นข้อคิดให้กับคุณพ่อบ้านแม่บ้านที่ยังลุ่มหลงอยู่กับ เวทย์มนต์คาถาอย่างงมงาย ก็ดูตัวอย่างในเรื่องนี้เป็นบทเรียน เสียทั้งตัวเสียทั้งทรัพย์ แถมเสียอนาคต สร้างรอยด่างราคีคาวให้กับบุตรหลานเพื่อนพ้องของตน... คนชั่วเข้าคุกตะรางก็ยังมีวันออก แต่ตราบาปยังติดตัวไปชั่วชีวิต