B2Y-2

79392c600b63773d5de5ae7cbd646c9c.png

17 พ.ย. 2557

เสน่ห์..ซาตาน (ฉบับสมบูรณ์) ตอนที่ 8 ( จบเล่ม 2 )

การกลับบ้านอย่างอีบัดอีโรยของหนูมลก็ย่อมเป็นที่ผิดสังเกตของผู้เป็นแม่ แต่คำตอบที่เรียบง่ายคือการปวดและมีเมนส์...ก็เป็นอันเข้าใจกันของเรื่อง ผู้หญิง
ตั้งแต่คุณพ่อหนูมลกลับมาอยู่บ้าน คุณนายพรก็ประจบแจ ปรนเปรอสวาทแทบจะกล่าวได้ว่า ๓ เวลาแทนอาหาร ต่างปริ่มเปรมสุขทางกามกันอย่างชื่นมื่นจนแทบลืมหนูมล
แค่ ๓ วันหลังจากที่หนูมลไปพบอาจารย์เรืองครั้งล่าสุด ความสุข..ความมันส์..เสียวซ่านก็ตามมาหลอกหลอน ไม่ว่าจะทำอะไร มันเสียวจี๊ดๆตรงเป้ากางเกงใน นั่งขมิบตอดตุบๆ นึกถึงแต่ของตัวเองถูกกระบอกสูบยักษ์ของอาจารย์เรืองกำลังรูดเข้าออกๆไม่ได้ เป็นตัวของตัวเองจนถึงขนาดเมื่อรถโรงเรียนมาส่งถึงหน้าบ้านในบ่ายของวันที่ ๔ แทนที่หนูมลจะเข้าบ้าน กลับเดินออกหน้าปากซอยเรียกรถแท็กซี่ไปส่งที่หน้าบ้านอาจารย์เรืองอย่างไม่ รู้สึกตัว
แน่นอน!! เมื่อมาถึงที่ อาจารย์เรืองก็ต้องลุยให้สมอยาก หนูมลติดใจในรสชาติของการเสพสุขทางกามารมณ์นี้อย่างไม่รู้ตัว เด็กสาวรุ่นเมื่อพบกับความสุขสมครั้งแรก ร้อยทั้งร้อยก็มักลุ่มหลงกับอำนาจอันเร้นลับนี้แทบจะทุกราย ...ครั้งที่สองนี้อาจารย์เรืองก็ปรนเปรออย่างสุดชีวิต ด้วยความหวังที่จะยึดเอาหนูมลให้หลงใหลมาเป็นสมบัติของตัวเองให้ได้
ครั้ง ที่ ๒ นี่เองที่หนูมลได้รับความสุขความมันส์เต็มที่ไม่กลัวเจ็บมาขวางกั้นความ รู้สึกอีก ปล่อยตัวปล่อยอารมณ์โลดแล่นไปกับความต้องการ... อาจารย์เรืองก้สาบานกับตัวเองไปไว้เช่นกันว่า"ตั้งแต่ครั้งแรกจนถึงครั้งนี้ ก็ต้องครั้งนี้เป็นครั้งที่ประทับใจที่สุดในชีวิต.."
เจ้าสมก็พลอยปลื้มสุขกระหยิ่มยิ้มย่องในใจ ต่อไปก็เป็นทีของมันมั่งล่ะมึง พร้อมกับเก็บกล้องถ่ายวิดีโอ.. เจ้าสมมันทำอะไรของมัน?

เย็นวันต่อมา ขณะที่หนูมลกำลังจะกดอ็อดเรียกคนมาเปิดประตูหน้าบ้านหลังจากกลับมาจากโรงเรียน
"หนู มล..หนูมล" เสียงเรียกมาจากมุมกำแพงบ้านด้านข้าง หนูมลหันไปตามเสียงเรียก "พี่สม!!" หนูมลอุทานพร้อมกับหันหน้าเลิกลั่กกลัวใครมาเห็น เจ้าสมกวักมือเรียก หนูมลค่อยขยับตัวมาหาเจ้าสมอย่างหวาดๆ
"มีอะไรล่ะพี่สม?" หนูมลถามเบาๆ เจ้าสมพูดสวน
"มีสิ แต่ต้องคุยกันยาว หนูมลออกไปคุยข้างนอกดีกว่านะ"
"สำคัญมากหรือ? เรื่องอะไรล่ะ?"
"เถอะ..ออกไปคุย..แล้วจะรู้เอง..."
"ก็ได้ แต่ให้หนูเปลี่ยนชุดก่อน พี่สมออกไปคอยแถวปากซอยก้แล้วกัน ประเดี๋ยวเดียวนะ..."

"เอ้า!! พี่สมมีอะไรก็ว่ามาเลย.." หนูมลเร่งเอาคำตอบหลังจากเปลี่ยนชุดออกมาเดินคุยกับเจ้าสมที่หน้าถนนใหญ่
"ก้อไอ้วุฒินะสิหนูมล มันทำยุ่ง..."
"เรื่องอะไรล่ะ?"
"ก็ มันแอบถ่ายวิดีโอตอนหนูมลกับอาจารย์มีอะไรกันไว้อย่างชัดเจน เมื่อคืนมันเอามาโชว์ให้ผมดู มันบอกว่ามันจะเอาเทปวิดีโอนี้มาขอค่าปิดปากกับหนูมล หากหนูไม่ยอม มันว่ามันจะก็อปปี้ส่งมาให้คุณพ่อนายพลของหนูดู กับส่งไปที่โรงเรียน.. มันเอาจริงนะ.."
"อะไรกัน?! ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ?! หนูมลไม่มีเงินทองอะไรเลย วันๆก็ขอแม่ได้แค่วันละร้อยเท่านั้น หนูมลไม่เห็นเข้าใจ..แต่ถ้าหากว่าเป็นจริง หนูคงฆ่าตัวตายแน่เลย"
"เอา แบบนี้ดีกว่า ผมว่าผมจะขโมยเทปที่ไอ้วุฒิแอบถ่ายมา แต่อาจเป็นม้วนที่มันทำก็อปปี้ไว้ มาให้หนูมลดูก่อนว่าเป็นยังไงแล้วค่อยๆมาคิดหาทางแก้ไขกัน ดีมั๊ย?"
หนูมลทำท่าจะร้องไห้ หวาดผวากับเรื่องที่เจ้าสมกุมาขู่
"พรุ่งนี้ จะขโมยเอาเทปมาให้ดู หนูคอยออกมาเอานะ เวลานี้แหล่ะ"

แล้วรุ่งขึ้น หนูมลก็ได้รับเทปจากมือเจ้าสมตามนัด ก่อนกลับเจ้าสมก็บอกว่า
"พรุ่งนี้ผมจะมารับเทปคืน แล้วค่อยปรึกษากันนะ.."
หนู มลกลับเข้าบ้าน เข้าห้องปิดประตูเอาเทปวิดีโอใส่เครื่องเล่น นั่งรอดูภาพด้วยใจที่สั่นระทึก ทันทีที่ภาพขึ้นจอ ก็เป็นภาพของด้านหลังอาจารย์เรืองกำลังกระดกซอยถี่ยิบเห็นไม่ค่อยชัด แต่กระนั้นหนูมลก็จำออกว่าเป็นภาพของตัวเองอยู่บนเตียงขาหยั่ง สะบัดหน้าไปมา สองมือโอบกอดสองแก้มก้นของอาจารย์ขยับเข้าออกตาม ถึงภาพจะมืดทึบไปหน่อย แต่ก็ดูพอรู้ว่าใครเป็นใคร...
พอดูต่อไปได้อีกสัก ครู่ เมื่ออาจารย์เรืองเดินออกมา ภาพก็ออกมาอย่างขัดเจน...ซึ่งก็เห็นอย่างชัดเจนว่าเป็นตัวหนูมลถ่างขาอ้าซ่า พาดอยุ่บนเตียงขาหยั่ง เห็นชัดถึงเครื่องเพศและขุมขนขยุกขยุย เปลือยเด่น ในภาพอาจารย์เรืองเดินมาข้างหน้าแล้วเอาท่อนลำมาจ่อที่ปาก ภาพของหนูมลถูกซูมขยายดึงจนเห็นภาพหน้าตัวเองเต็มหน้าจอ อ้าปากงับเจ้าหัวบานเบิกเข้าเต็มปากแล้วอมดูด
แชะ...หนูมลปิดทีวี ก้มหน้าลงร้องไห้ คิดอะไรไม่ถูก..กลัวอย่างเดียว กลัวว่าหากคุณพ่อเห็น กลัวเพื่อนๆ กลัวอาจารย์ที่โรงเรียนเห็น ใจสั่นผวาหวาด..มันน่าขยะแขยงจนขนลุกจนลนลาน รีบเก็บเทปซ่อนไว้ใต้ที่นอน คิดจนไม่รู้จะคิดอะไรได้...
หนูมลมายืนคอยเจ้าสมตามที่นัด วันนี้หนูมลมาคอยก่อน หนูมลมองซ้ายมองขวาอย่างกระวนกระวาย คอยว่าเมื่อไหร่เจ้าสมจะมา ส่วนเจ้าสมมันหลบคอนแอบดูผลงานของมันอยู่ไม่ไกลตรงเสาไฟฟ้า ...ให้หนูมลกระสับกระส่ายซะหน่อย แล้วมันก็โผล่ออกไป หนูมลพอเห็นก็รีบเดินวิ่งเข้าหา
"พี่สม..พี่ต้องช่วยหนูนะ ถ้าไม่ช่วย แล้วถูกส่งให้ดูกันตามที่ว่า หนูตายแน่ๆเลย.."
หนูมลพูดพลางทำตาแดงๆแต่น้ำตาไหลอย่างน่าเวทนา เจ้าสมยิ้มในใจ
"ก็อาจพอช่วยได้นะ แต่ก็ต้อง...จะให้พูดยังไงดีน้า..."
"พี่ สมช่วยหนูเถอะ เอาเทปมาให้หมด แล้วหนูมลจะเอาสตังต์ให้ทุกวันก็ได้ ค่าขนมไปโรงเรียนวันละร้อยเลย.." หนูมลบอกอย่างจริงใจและจริงจัง
"ไอ้วุฒิมันคงไม่เอาหรอก แต่ผมพอมีวิธีช่วยได้..."
"จริงหรือพี่สม?" หนูมลพูดอย่างดีใจ พร้อมเขย่าแขนเจ้าสมไปมา
"มี..แต่ต้องค่อยเป็นค่อยไป รู้มาว่าไอ้วุฒิมันอัดเทปไว้ ๓ ม้วนต้องค่อยๆดึงมันมาทีละม้วน แต่ว่า..." เจ้าสมพูดค้างคาเอาไว้
"แต่ว่าอะไรพี่สม?" หนูมลจี้ถามอย่างสงสัย
"พี่ก็ต้องเสี่ยงน่ะ ดีไม่ดีไอ้วุฒิมันเอาพี่ตาย" เจ้าสมเริ่มอ้างบุญคุณ
"ก็ช่วยหนูหน่อยน่านะพี่นะ"
"ก็ได้..แต่หนูต้อง..." เจ้าสมทำพูดก็ไม่พูดค้างๆคาๆ ยิ่งทำให้หนูมลกระหายใคร่รู้
"พี่สมพูดทีเถอะ ถ้าหนูทำ..ช่วยได้ หนูก็จะทำทันที ขอแต่พี่สมช่วยหนูจริงๆ"
"เอ้า...พี่ บอกตรงๆก็ได้ พี่ก็พอเห็นหนูกับอาจารย์ทำอะไรกัน พี่ก็..ก็..อยาก..อยากจะทำอะไรกับหนูมลบ้าง ..ไหนก็พูดแล้ว และพี่ก็เสี่ยงที่จะช่วย เอาแบบนี้ก็ได้ นอนกับพี่ ๑ ครั้งหนูมลก็จะได้คืนไป ๑ ม้วน ดีไหมล่ะ? ค่อยคุ้มค่าเสี่ยงหน่อย หนูมลก็ดี ๓ครั้งเท่านั้นก็เป็นอิสระ...ว่าไง?" เจ้าสมจ้องหน้าถามอย่างจริงจัง ...หนูมลอึ้งไป ต้องครุ่นคิดอย่างหนัก
"งั้น..ตามใจนะ ไปแก้ไขเอาเอง" พูดจบเจ้าสมทำท่าทางจะเดินหนี หนูมลรีบคว้าแขนมันไว้ แล้วค่อยๆพยักหน้ารับคำอย่างกล้ำกลืน
"งั้น พรุ่งนี้..วันเสาร์ตอนเที่ยง พบกันที่นี่นะ จะเอาเทปมาให้ ๑ ม้วนแต่ต้องหลังจากหนูมลต้องแลกเปลี่ยนแล้วถึงจะได้นะ" เจ้าสมย้ำอย่างผู้กำชัย...
หนูมลเดินคอตกกลับเข้าบ้านอย่างงงๆ คิดอะไรไม่ตก มันยากนักที่เหตุการณ์เช่นนี้ ที่เด็กขนาดหนูมลจะรับสภาพได้ กลับถึงห้องลงนอนบนเตียงตัวเองอย่างไม่รู้ตัว.. หนูมลต้องนอนกับเจ้าสม ๓ ครั้งถึงจะเป็นอิสระ หนูมลต้องสลัดหัวไปมาจนหลับไป...

เช้าวันเสาร์ หนูมลรู้สึกยากลำบากใจ กระวนกระวาย มองแต่นาฬิกาอย่างจดจ่อ ใกล้เที่ยงหนูมลอยู่ในชุดกระโปรงสบายๆอยู่กับบ้านออกมายืนรออยู่ตรงจุดนัดพบ ชั่วครู่เจ้าสมก็เดินมาแต่ไกล มือถือถุง ๑ ใบเดินยิ้มเผ่อย่างออกหน้า
"คอย นานไหมจ้ะหนูมล?" เจ้าสมพยายามดัดเสียงพูดอย่างแฝงนัยความหมาย หนูมลพยักหน้ารับอย่างเดียวไม่โต้ตอบ "ไป..ไป..หาที่คุยกันดีกว่านะ" ปากพูดมือก็โบกเรียกรถแท็กซี่ ที่วิ่งปราดเข้าหาตามมือเจ้าสมทันที ง่ายและรวดเร็ว... "๙๙" เจ้าสมเปิดประตูหลังทำท่าคล้องประคองโอบต้อนหนูมลขึ้นนั่งตรงเบาะหลัง เจ้าสมขยับตามขึ้นมา หนูมลนั่งมาในรถคงงงๆกับคำว่า ๙๙ นั้นคืออะไร สถานที่ไหนก็ไม่รู้ ได้แต่นั่งนิ่งมองดูสองฟากถนนอย่างตื่นๆ
รถเลี้ยว เข้าซอย ที่หน้าปากซอยเขียนป้ายตัวใหญ่สีแดง "โรงแรม 99" พอหนูมลจะผงะขึ้น รถแท็กซี่ก็เลี้ยวควับเข้าซอง ผ้าม่านท้ายรถรูดปิดมืดมิด.. เจ้าสมเปิดประตูรถก้างลงออกจากรถพร้อมจ่ายค่ารถไป ๕๐ บาท ดึงมือหนูมลลงจากรถตามเข้าในห้อง แล้วหันมาจ่ายสตางค์ค่าห้องชั่วคราวให้เด็กบ๋อยไปอีก...
"นั่งซิ ไม่ต้องกลัวหรอก รับรองพี่จะทำให้ได้มันส์กว่าอาจารย์เรืองทำแน่นอน.."
เจ้าสมบอกพร้อมกับชูตลับเทปวิดีโอขึ้นสูงให้หนูมลดู หนูมลก็ได้แต่มองตาปริบๆ
"เอ้า..ไม่ เอารึ?" เจ้าสมยื่นมือยาวราวจะส่งมันให้กับหนูมล แต่พอหนูมลเอื้อมมือออกมาจะคว้า เจ้าสมก็หดมือกลับ พร้อมพูดว่า "ต้องให้ผมก่อน แล้วถึงจะมอบให้นะ"
เจ้าสมก้าวขาย่างเข้าหาหนูมล ที่ถอยจนหลังติดฝาผนังห้อง ยกสองมือทาบอกอย่างตื่นกลัว เจ้าสมเคลื่อนตัวประชิด สองมือสวมกอดเข้าที่เอว ดันตัวแอ่นแนบสนิทติดตัวหนูมล เจ้าสมยื่นหน้าเข้าไปหอมแก้ม หนูมลเบือนหน้าเบี่ยงหลบ แต่ก็ไม่อาจพ้นเจ้าสมไปได้... จมูกปากเจ้าสมชนแก้มแล้วไซ้แถวใกล้ใบหู หนูมลเอาสองมือผลักอกเจ้าสมไว้ เอียงหน้าหลบ
เจ้าสมยิ่งได้ใจ กอดเหวี่ยงเอวหนูมลจนหน้าท้องติดกัน ดันจนหลังหนูมลแนบติดผนัง แล้วเจ้าสมก็ใช้วิญญาณสมุนซาตานละเลงโหมจูบบนใบหน้าหนูมลจนสุดท้ายด้วยการกด ปากประทับริมฝีปากหนูมล พร้อมการดูดดุน แถมมือยังลูบไล้ล้วงอุตลุดตรงง่ามขาหนูมล
การขัดขืนอย่างรุนแรงด้วยการ ดิ้นสะบัดตัว เพื่อให้หลุดรอดเป็นอิสระ หากทว่าการดิ้นรนมาเท่าไหร่ก็ยิ่งจะทำให้การกอดรัดแน่นยิ่งขึ้นทุกที จนการหลักและการทุบจากที่แรงค่อยๆเบาลงๆ ก็คงจะต้องรสการสัมผัสการจูบดูดดุน และการที่มือล้วงลูบไล้ขยำตรงหน้าขา ผ่านกระโปรงผ้าบางเข้ามา..มันก็ให้อารมณ์เสียววูบกระเจิง...
หนูมลเริ่ม เขย่งขาขึ้นลงตามมือของเจ้าสม จากมือที่ทุบต่อยใส่ไหล่ก็เบาลงจนกลายเป็นเกาะไหล่บีบแน่น แอ่นหน้าท้องน้อยกระดกขึ้นลงไปมาตามมือของเจ้าสม ไฟแห่งราคะกำหนัด เสน่ห์แห่งกามารมณ์ รสสวาทความมันส์สนุกสุขสุดยอดของความอยากใคร่ จากของที่เคยๆผ่านมามันก็ย่อมถูกปลุกเร้าขึ้นง่ายดาย อารมณ์ของหนูมลในตอนนี้เริ่มร่านร้อนในทรวงอก ตรงหน้าขาขมิบเองอย่างมีอารมณ์
ปากที่เจ้าสมจูบดูดดุนริมฝีปาก โดยทีแรกหนูมลไม่ตอบสนองเม้มปากแน่น ก็ค่อยๆเผยอออกปล่อยริมฝีปากธรรมดา เจ้าสมเห็นได้ทีก็จูบจ๊วบแถมเอาลิ้นแลบเข้าไปชอนไช กวาดกว้านไปมา พอแค่ปลายลิ้นแตะสัมผัสกันเท่านั้น จุดอดกลั้นของหนูมลก็เป็นอันพังทลายสิ้น....หนูมลโอบแขนรอบคอเจ้าสม อ้าปากออกนิดๆแล้วก็อัดปากประกบปากเจ้าสม ออกแรงดูดอย่างแรง พร้อมเอาดิ้นดุนตวัดสู้ลิ้นเจ้าสม สองคนเลยเร่งระดมดูดดุนกันอุตลุด...
เจ้า สมจึงค่อยๆดึงกอดกึ่งลากตัวหนูมลให้ก้าวตามมาทางเตียงนอนทรงกลมผ้าปูขาว แล้วร่างทั้งสองก็ทิ้งตัวลงกอดก่ายปล้ำฟัด เจ้าสมก็ลูบไล้รูดซิปกระโปรงผ่าหลังของหนูมลแล้วรูดชุดกระโปรงให้หลุดออกไป ทางปลายเท้า ค่อยแกะตะขอยกทรงสะบัดไปอย่างง่ายดาย.. ร่างของหนูมลก็เปลือยท่อนบน สองกระเตาะตูมๆเท่ากำปั้น เม็ดติ่งแดงอมชมพูเรื่อๆขึ้นแข็งเป็นตุ่ม เจ้าสมล้วงด้วยสองมือกุมขยำ ลุบไล้แผ่วเบา บิดขยี้ติ่งหมุนวนไปมา เล่นเอาท่อนล่างของหนูมลที่เหลือเพียงกางเกงในตัวจิ๋วสีเขียวอ่อน สองขาถีบไปมาคล้ายคนถีบจักรยาน
ร่างเจ้าสมก้ไม่น้อยหน้า รูดไปถดไปจนเหลือกางเกงในตัวเดียวเช่นกัน แต่อ้ายมังกรป้อมของเจ้าสมก็พองง้างดันจนขอบเอวกางเกงในเผยอออก โผล่หัวออกมาสูดอากาศ เจ้าสมเลยขยับส่ายส่วนนั้นให้บดติดกับตรงโหนกหนั่นกระเปาะเลาะของหนูมล กระเด้งก้นแอ่นเอาส่วนตุงชนกระทบกับหน่าวของหนูมล ตีดัง ผับ! ๆ! ๆ! ทั้งที่ช่วงบนทั้งจูบทั้งล้วง
แล้วมือหนูมลก็คว้าหมับเข้าที่เจ้ามังกร ป้อมมู่ทู่เต็มมือ แล้วเอาเรียวนิ้วลูบไล้กรีดรีดขึ้นลงจนเจ้าสมต้องครางซี๊ดเสียดัง ชั่วพริบตา...กางเกงทั้งสองตัวก็หลุดปลิวไปที่พื้นห้อง เจ้าสมปรับตัวหนูมลให้หงาย ส่วนตัวเองคว่ำหน้าคร่อมเอาตัวทับตัว ช่วงหน้าท้องน้อยก็กดอยู่หว่างกลางขาหนูมล ที่ถ่างอ้ากางออกอย่างเป็นงาน เจ้าสมก็โก่งก้นตัวเองขึ้นเล็กน้อยแล้วค่อยขยับมือจับอ้ายมังกรมู่ทู่จดจ่อ จะเข้าถ้ำ แต่หนูมลกลับถดขยับส่ายก้นหนี ไม่ยินยอมให้มังกรเข้าถ้ำ...
หนู มลมีเหตุผล...ด้วยการกดหัวเจ้าสมลงต่ำจนหน้าของมันมาอยู่ตรงตุ่มตึงยอดเต้า อก เจ้าสมก็พอเดาออกกับความต้องการของความหมายของหนูมล มันอ้าปากออกงับเอาจงอยติ่งยอดเต้าใช้ลิ้นดุนบี้อัดแปล็บๆ ปลายลิ้นห่อเป็นกรวยแหลมวนรอบฐานติ่งอย่างเมามัน หนูมลถึงกับแอ่นหน้าอกขึ้นรับอย่างรุนแรง
มือเจ้าสมก็อยู่สงบตรงกระเปาะ โหนกเนินเนื้อ ที่มีหย่อมหญ้าหยุมหยิมอ่อนนุ่มปุกปุย แต่นิ้วชี้กลับขยุกขยิกสอดแทรกผลุบหายเข้าในร่องหลืบกลีบน้อยที่ยังห่ออยู่ อย่างเนียนแนบแน่น ถึงแม้จะผ่านการแหวกแหกอ้าเสียดสีมา ๒ ครั้ง ๒ คราอย่างสะบักสะบอมแล้ว
หน้าเจ้าสมก็เลื่อนต่ำลงมา ไต่ดะจากเต้าผ่านลงมาหน้าท้อง สะดือ จนถึงโหนกเขาน้อยที่มีหญ้าฝอย เจ้าสมลากลิ้นตวัดแตะๆ แต่ด้วยการถูกมือหนูมลจิกบังคับดันหัวเจ้าสมตลอด ตัวเจ้าสมก็เลื่อนตัวเองลงมานั่งยองๆอยู่กับพื้นห้อง ถดตัวหนูมลให้นอนหงายสองขาห้อยลงมาที่พื้นด้วยโดยส่วนเหนือเนินหน่าวพาดนอน หงายเป็นเตียงกลม การนอนหงายอย่างนี้ส่งผลให้หน้าท้องน้อยแอ่นขึ้นเป็นเนินเด่นอย่างท้าทาย
เจ้า สมก็ใช้สองมือดันต้นขาอ่อนให้กางออกกว้างขึ้น สองมือกางนิ้วแกะแหวกตรงรอยร่องหง่างขา..แหวะออก รอยแยกอ้าสีแดงชมพู กลีบเหลือบติ่ง..คล้ายแย้มยิ้มท้าทาย เจ้าสมก้มหน้าลงจมูกฝังลงตรงเนินบน ปากแลบลิ้นทำเกลียวห่อแหลมแลบยื่นออกมา สอดใส่แกะเกี่ยวผงกหน้าขึ้นลงสั่นหน้าไปซ้ายมาขวา เพื่อให้ลิ้นที่ยื่นออกมาได้มีโอกาสวนเวียนไปมาได้รอบรอยแยกของหนูมล...
แน่ นอน การกระทำของเจ้าสมก็ส่งผลให้หนูมลต้องถึงกับสองมือจิกกุมผ้าปูที่นอนดึง อย่างสุดแรง ปากครางร้องเสียงดังซี๊ดซ๊าด เจ้าสมก็โยกหน้าลุยแหลก โหมอย่างเต็มที่ เสียงหนูมลร้องคล้ายถูกทรมาน
"พี่..โอ๊ย!!! โอย..อย่าทรมานหนูเลย..โอยออยซ์โอยซ์..."
แล้วร่างของหนูมลก็แอ่นสะโพกสูงขึ้นจนดันหน้าเจ้าสมที่กดหน้าลงติดผืนหญ้าสั้นต้องยกเท้ากับตัวขึ้นตาม
"พี่กลับขึ้นมาเถอะ.." หนูมลร้องสั่ง พลางสองมือตะกุยไขว่คว้าพยายามดึงลำตัวของเจ้าสมตรงบั้นท้ายให้ยกขึ้นมาบนเตียงนอนให้ได้
เจ้า สมก็นกรู้ หมุนตัวกลับเอาขาแหย่ขึ้นบนเตียงขึ้นคร่อมตัวหนูมลไว้ เข่าสองข้างกระหนาบอยู่ข้างกกหูหนูมล ก้นโก้งโค้งส่งผลให้เจ้าดุ้นมังกรมู่ทู่ทิ้งดิ่งชี้ใส่ใบหน้าของหนูมลพอดี เท่านั้น...หนูมลผู้ถูกอาจารย์เรืองสอนสั่งกามสูตรให้พอตัว และด้วยไฟตัณหาราคะที่ถูกจุดติดขึ้นมา ก็คว้าหมับเอากำส่งหัวดุ้นมาจ่อตรงริมฝีปากแล้วหนูมลก็อ้าปากงับอม..ดูดท่อน หัวของเจ้าสมอย่างคนรู้งาน
เจ้าสมยกหน้าจากโหนกหนั่น ก้มมองลอดช่องท้อน้อย เห็นปากหนูมลอวบอูมกำลังดูดขม้ำดุ้นอย่างเอร็ดอร่อย เจ้าสมเห็นได้ทีก็กดก้นตัวให้ต่ำลงอีก ส่งให้ท่อนหัวดิ่งลึกลงในลำคอของหนูมล.. เล่นเอาหนูมลตาเหลือกเอาฝ่ามือยันไว้พร้อมคายออกมา แต่เจ้าสมยังคงกดจ่อปากไว้ แล้วเจ้าสมก็ก้มหน้าลงลุยทั้งปากทั้งลิ้น แล้วทั้งสองก็บรรเลงใส่กันอย่างไม่มีใครยอมแพ้กัน
หนูมลเองก็รู้สึกตัว เบาหวิวไปตั้ง ๒ ครั้ง ส่วนเจ้าสมขณะที่จวนสุดจะทนก็ลุกพรวดพราดชักดุ้นออกจากปากหนูมลกระทันหัน เล่นเอาหนูมลที่กำลังอมดูดเพลิดเพลินตกใจสะดุ้ง ...ก็หาใช่อะไรไม่ เจ้าสมมันเสียดายน้ำอันสุดยอดของมันที่จะต้องหลั่งในช่องที่มันอยากมานานไม่ ใช่ให้หลั่งที่อื่น...
ดังนั้น เมื่อเจ้าสมขยับตัวลงมายืนกับพื้น สองมือช้อนขาหนูมลเข้าตรงข้อพับยกสูงลอยขึ้น ทำให้ตัวหนูมลโค้งงอ ก้นโค้งลอยเจ้าสองแก้มหยิบพร้อมหญ้าฝอยลอยเด่นอวดความอวบอุม ได้ระดับกับเจ้าจรวดมังกร เจ้าสมกางข้อศอกออก ขาหนูมลก็กางตาม สองพลูทุเรียนน้อยๆกแย้มเผยออกอวดสิ่งซ่อนเร้นภายในอย่างท้าทาย
เจ้าสม จัดการแอ่นตัวส่งส่วนหัวมังกรทู่มู่ไปจดจ่อถูไถอยู่ตรงรอยแยกเท่านั้น มือหนูมลก้เอื้อมลอดมาจากด้านข้างตัว จัดการปรับท่อนส่งให้ตรงรูท่อตัวเอง แล้วเจ้าสมก็กะจังหวะกดอัดส่งลงไป มันบานใหญ่เหมือนปลาหมอกำลังแถกเหงือก ค่อยๆจมมิดหายเข้ากลีบเหลือบอย่างช้าๆ ไม่ได้ลำบากยากนัก เพราะร่องรูท่อก็หยาดเยิ้มด้วยน้ำใสหล่อลื่นอยู่แล้ว...
เจ้าสมเพียงกดลง ไปแค่ครึ่ง อีกครึ่งหนูมลกระดกก้นขึ้นกลืนขมือบจนมิดหายเข้าหมด เจ้าสมเอาสองฝ่ามือยันที่นอนไว้ ส่วนช่วงขาของหนูมลก็ยังถูกเกี่ยวยกสูงอย่างเดิม เจ้าสมก็ก้มหน้ากระดกก้นปั้มอัดเหมือนอัดลูกสูบเข้าออกท่ออย่างเป็นจังหวะ หนูมลก็ร้องคราง ส่ายก้นไปมาแถมร่อนสะโพกถัดไปมาคล้ายเขียนวงกลม
แล้วนาที แห่งความสุดวิเศษของเจ้าสมกำลังเต็มที่ หนูมลก็ร้องขอให้เจ้าสมเร่งสปีดความเร็วขึ้นอีก เจ้าสมก็ลุยปั้มเต็มที่ทั้งที่ตัวเองก็กำลังจะสุดอยู่แล้ว...
"โอ้ย!!!" เสียงทั้งสองร้องเกือบพร้อมกัน และเป็นเสียงว่า "ดีแล้ว" เท่านั้นทั้งคู่ก็แอ่นอัดกันแน่น หนูมลก็โยกยกก้นตัวเองสูงขึ้น เจ้าสมก็แอ่นหลังกดก้นลง พร้อมทิ้งตัวฮวบลงทับตัวหนูมล สองขาหนูมลก็ตวัดเกี่ยวรัดตรงแก้มก้นเจ้าสมจนแน่น
ชั่วครู่หนูมลก็ผลัก ตัวเจ้าสมพลิกลง ลุกขึ้นเข้าห้องน้ำ เจ้าสมก็ขยับตัวลุกตาม แต่หนูมลล็อคประตูห้องน้ำเสียแล้ว เจ้าสมตะโกนเรียกให้เปิดแต่หนูมลคงเแย จนคาดผ้าขนหนุออกมา เจ้าสมก็สวนเข้าจัดการชำระล้างและปล่อยฉี่ พอออกมาหนูมลก็แต่งตัวเรียบร้อย เจ้าสมยังพยายามหงี่ พูดจาออดอ้อนจะขอให้หนูมลอยู่ต่อ แต่หนูมลเอาแต่สั่นหน้าแล้วทำท่าจะขอกลับท่าเดียว
เจ้าสมก็เลยดึงหา เรื่องชวนคุย แล้วการคุยครั้งนี้ เจ้าสมก็เผาอาจารย์เรือง..ที่ผ่านมานั้นถูกอาจารย์เรืองหลอกทั้งนั้น แม้แต่การกระทำพิธีอะไรต่างๆ ก็เป็นเรื่องไร้สาระ หวังเพียงได้เอาแม่หนูมลกับตัวหนูมลเท่านั้น...
หนูมลได้ฟังก็ได้แต่นั่ง น้ำตาซึม เจ้าสมยุหนูมลว่าไม่ต้องไปหาอาจารย์เรืองอีกแล้ว ให้ยอมมันอีกเพียง ๒ ครั้งเพื่อเอาเทปวิดีโอก็พอ....

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น

lotto432-1

B2Y-05

6083ea2933d45a756312072109614f97.jpg